برای کارآفرینی، پول آخرین عامل است: داشتن ایده و اراده مهمتر است!

بخشی از گفتگوی محمداسماعیل قدس مدیر عامل شرکت کدبانو با مجله کارخانه دار :

من و ۴ نفر همکارانم در ابتدا کارمندان شرکت مینو و از همکاران آقای خسروشاهی بودیم. هر کدام مدیر یک بخش مینو بودیم. سال‌ها کار کردیم و تجربه کسب کردیم. بعد با دست خالی پخش پگاه را شروع کردیم و بعد شرکت دلپذیر را راه‌اندازی کردیم. نه ژن خوب بودیم و نه پدر ثروتمند داشتیم!

کارآفرینی با مثبت‌اندیشی آغاز می‌شود. یک کارآفرین موفق در همه مشکلات جامعه شریک است، همه گرفتاری‌ها را درک می‌کند اما تسلیم شرایط نمی‌شود. کارآفرینی همیشه آغشته با رنج و تلاش است اما گاه ممکن است، کوشش‌های فراوان هم، به نتیجه دلخواه نرسد. یک کارآفرین باید بداند که در همه اتفاقات ناخوشایند حرفه‌ای، مقصر اصلی خود اوست. با غر زدن و ارتباط دادن مشکلات به دیگران، مشکلی حل نمی‌شود.

تمامی صنعتگران دهه ۳۰ و ۴۰ کشور که هنوز هم آثاری از آنها به جا مانده است، فقط و فقط ایران را دوست داشته‌اند و ملی‌گرا بودند. از نظر ما فکر کردن به توسعه شرکت، فکر کردن به توسعه مملکت هم هست. خیلی از کارآفرینان را می‌شناسم که زیر فشار قرار گرفتن و تحقیر شدند اما هنوز هم به مملکت خودشان تعصب دارند و احترام می‌گذارند.

زمانی همه فکر می‌کردند درس خواندن اشتباه است. یا اینکه وقتی درس تمام شد بلافاصله  باید کارآفرین شوند. خوب این تصور ۱۰۰ درصد غلط است. به نظر من کسی که از دانشگاه می‌آید الزاما باید چند سالی در یک شرکت به صورت عملی کار کند و تجربه کسب کند و اصطلاحا کار کشته شود و سپس با افراد همفکر خود کار کوچکی را آغاز کند و بعد به آرامی آن را گسترش دهند. در همه جای دنیا همه کارآفرینان از صفر شروع کرده‌اند.

تحریم‌ها مشکل است اما راه اقتصاد هیچ وقت بسته نمی‌ماند. ما کارخانه را با تجهیزات مدرن خارجی در اوج تحریم‌های دوره احمدی‌نژاد راه انداختیم.