پیوند‌های مرتبط
شرکت ها و تشکل های منتخب
برند اسپاتیفای و خداحافظی من؛ تصمیمی پس از یک دهه همراهی
بعد از ده سال همراهی، تصمیم گرفتم از سرویس پخش آنلاین اسپاتیفای خداحافظی کنم. نه فقط به خاطر اختلاف‌نظرهای اخلاقی و انتقادات نسبت به سیاست‌های شرکت، بلکه چون فهمیدم به‌تدریج دیگر خودم انتخاب نمی‌کنم چه موسیقی گوش کنم — این برند برایم همه تصمیم‌ها را گرفته بود
ده سال با اسپاتیفای زندگی کردم. از روزهای نوجوانی که برای اولین بار مشترک شدم، تا امروز که روی میز کارم تصمیم سختی منتظر است: لغو اشتراک. این جدایی یک‌شبه اتفاق نیفتاد. بارها و بارها به دلایل مختلف به آن فکر کرده بودم — از دستمزد پایین هنرمندان گرفته تا پادکست‌های جنجالی و سرمایه‌گذاری مدیرعامل در حوزه تسلیحات مبتنی بر هوش مصنوعی — اما همیشه یک بهانه برای ماندن پیدا می‌کردم.
حقیقت این است که ما اغلب راحت‌ترین راه را انتخاب می‌کنیم: چشمانمان را به روی جنبه‌های آزاردهنده برندها می‌بندیم، چون می‌دانیم حذف یک اشتراک شخصی تفاوت چندانی نمی‌سازد. همان‌طور که اعتراض‌ها به تصمیمات بحث‌برانگیز شرکت‌های فناوری اغلب زود خاموش می‌شود، حساب‌های کاربری دوباره فعال می‌شوند و همه‌چیز به روال قبل برمی‌گردد.
اما برای من، نقطه عطف جای دیگری بود: تجربه کاربری روزانه. هر بار که اپلیکیشن اسپاتیفای را باز می‌کردم، با هجوم بی‌وقفه پیشنهادهای الگوریتمی روبه‌رو می‌شدم — از پاپ‌آپ‌های تمام‌صفحه گرفته تا صفحه اصلی شلوغ پر از پلی‌لیست‌هایی که یک‌بار گذری به آن‌ها سر زده بودم. حتی در بخش جست‌وجو به جای نتایج واضح، تبلیغ کتاب صوتی و ویدیوهای عمودی شبیه تیک‌تاک به استقبالم می‌آمد.
در ظاهر، این تجربه برای بسیاری از کاربران مفید است؛ موسیقی و پادکست‌های «دقیقاً برای شما» آماده و در دسترس. اما برای من، به معنای از دست دادن کنترل بود. دیگر کمتر به موسیقی‌هایی که خودم انتخاب می‌کردم گوش می‌دادم و بیشتر همان چیزی را می‌شنیدم که اسپاتیفای برایم برگزیده بود. ناخواسته، اختیار گوش دادن را واگذار کرده بودم.
البته این تصمیم بی‌تأثیر از انگیزه‌های اخلاقی نبود. طبق گزارشی در ژانویه، اسپاتیفای به ازای هزار بار پخش، حدود ۳ دلار به هنرمندان پرداخت می‌کند، در حالی که آمازون موزیک، اپل موزیک و یوتیوب رقم‌های بالاتری می‌پردازند. سرمایه‌گذاری نزدیک به ۷۰۰ میلیون دلاری مدیرعامل در یک شرکت سازنده سلاح‌های هوشمند نظامی هم واکنش منفی بخش‌هایی از جامعه و خروج چند گروه موسیقی از پلتفرم را به همراه داشت.
ترک اسپاتیفای انتخاب آسانی نبود؛ سال‌ها پلی‌لیست ساخته بودم، و هر کدام مجموعه‌ای از خاطرات شخصی را در خود داشتند. اما ابزارهایی مثل Soundiiz این انتقال را به مقصد دیگری ساده کردند. برای من، اپل موزیک با سه ماه استفاده رایگان روی آیفون جدیدم و قابلیت صدای Lossless که اسپاتیفای سال‌ها وعده داده بود، بهترین گزینه به نظر رسید.
نمی‌توانم ادعا کنم با این انتخاب، به «برند کوچک‌تر» یا بی‌نقصی روی آورده‌ام. اپل هم نقدهای خودش را دارد، اما حداقل رابط کاربری‌اش بی‌سر و صدا اجازه می‌دهد خودم موسیقی مورد علاقه‌ام را پیدا کنم.
و شاید همین کافی باشد: بازپس‌گیری اختیار، حتی اگر مقصد جدید هم یک غول فناوری دیگر باشد.
در همین باره
پیشنهادها
خوانده شده ها
آخرین خبرها
مطالب مرتبط
تبلیغات
