برند فولکس‌واگن در پی عصر جدید: کاهش هزینه‌ها با روش‌های سنتی

علی‌رغم صحبت‌های فراوان درباره تغییرات رادیکال، توافق کاهش هزینه‌های فولکس‌واگن (VOWG_p.DE) در آلمان به شدت به سنت همکاری بین مدیران و کارکنان این خودروساز متکی است، طبق جزئیات فاش شده از سوی منابع شرکت.

این موضوع باعث شده برخی سرمایه‌گذاران و تحلیلگران در مورد توانایی این شرکت در اجرای وعده‌های خود به منظور کاهش ظرفیت و ۳۵,۰۰۰ شغل تردید کنند – تغییراتی که مدیران می‌گویند برای بقای کسب‌وکار در میان تقاضای ضعیف و رقابت ارزان‌قیمت چین ضروری است.

افراد ارشد از هر دو طرف در یک جلسه فصلی گزارشی از پیشرفت‌ها ارائه خواهند کرد و منابع مدیریتی تاکید کردند که اگر اهداف کوتاه‌مدت کاهش هزینه‌ها محقق نشود، ممکن است مذاکرات دوباره آغاز شود.

این مدل همچنان ویژگی‌های سنتی همکاری و سازش فولکس‌واگن را دارد، به‌جای تغییراتی که از بالا تحمیل شده و ممکن بود اطمینان بیشتری ایجاد کند اما خطر اعتصابات را نیز به همراه داشت.

سوالات زیادی وجود دارد، از جمله اینکه این خودروساز چگونه می‌تواند بدون اخراج هیچ‌کس، این تعداد کارمند را کاهش دهد و اینکه کاهش ظرفیت تولید وعده داده شده چه زمانی محقق خواهد شد و آینده طولانی‌مدت کارخانجات با سالن‌های خالی چگونه خواهد بود.

این موضوع باعث شده تا برخی سرمایه‌گذاران از عملکرد شرکت راضی نباشند و سهام فولکس‌واگن زیر سطح‌های مشاهده شده در اکتبر، قبل از افت سودهای فصلی، معامله شود.

پاتریک هومل، تحلیلگر خودرو در UBS، گفت: «مردم صبوری برای سرمایه‌گذاری در سهام خودرویی که عمدتاً بر اساس درآمد سال آینده معامله می‌شود، ندارند و امیدوارند که در ۳-۵ سال آینده، شرکت بتواند سودآوری خود را احیاء کند. بازار انتظار خواهد داشت که آنها در مورد عوامل کلیدی صحبت کنند – تأثیر نهایی بر روی خط پایین در سال ۲۰۲۵ چیست؟»

کاهش ظرفیت

در طول مذاکرات طولانی، اتحادیه‌ها اعلام کردند که شرکت احتمال بسته شدن سه تا چهار کارخانه را مطرح کرده است. فولکس‌واگن به ذکر عدد خاصی امتناع کرد، اما بارها اعلام کرد که نمی‌تواند بسته شدن کارخانجات را رد کند.

در توافق نهایی، دو طرف توافق کردند تولید را در سال ۲۰۲۵ در یک کارخانه در درسدن که ۳۰۰ نفر را استخدام می‌کند، و در سال ۲۰۲۷ در یک کارخانه در آسنابروک با حدود ۲,۳۰۰ کارمند، متوقف کنند، اما متعهد شدند که برای این مکان‌ها کاربردهای جایگزین پیدا کنند که ممکن است شامل سرمایه‌گذاران جدید باشد.

یک کارخانه تمام الکتریکی در زویکاو یک خط تولید خود را از دست خواهد داد، اما سرمایه‌گذاری جدیدی را در قالب یک تأسیسات بازیافت برای خودروهای احتراقی و الکتریکی دست‌دوم دریافت خواهد کرد که انتظار می‌رود از سال ۲۰۲۷ به تولید برسد.

اما سرمایه‌گذاری‌های جدید به تحقق اهداف کاهش هزینه‌ها مشروط است، همانطور که آرنو آنتلیتس، رئیس مالی، در اظهارات اخیر خود به سرمایه‌گذاران که دیده شده در رویترز، مشخص کرد.

کاهش‌های باقیمانده ظرفیت از طریق قطع دو خط تولید در مقر اصلی شرکت در وولفس‌برگ انجام خواهند شد. سرمایه‌گذاران و تحلیلگران نسبت به این رویکرد برای کاهش هزینه‌های ثابت در مقایسه با بسته شدن کامل کارخانه‌ها ابهام دارند. فولکس‌واگن اعلام کرده است که این توافق در «مدت زمان متوسط» ۱۵ میلیارد یورو (۱۵.۶ میلیارد دلار) صرفه‌جویی خواهد کرد، بدون اینکه جزئیات خاصی را ارائه دهد. یک سخنگو از اظهارنظر در مورد هرگونه هدف میان‌مدت خودداری کرد.

استیون رایتمن، تحلیلگر در برنشتاین ریسرچ که دهه‌ها فولکس‌واگن را دنبال کرده است، گفت: «سخت است که روایت بسیار سختی را که به نقطه عطفی رسیده و با تمام قوا پیش می‌رود، با توافقی که حاصل شده تطبیق دهیم.»

آسیب‌پذیر و پاسخگو

همچنین نامشخص است که این شرکت چگونه می‌خواهد ۳۵,۰۰۰ شغل از نیروی کار خود را کاهش دهد. فولکس‌واگن در سال ۲۰۱۶ وعده داد تا ۳۰,۰۰۰ کارمند را کاهش دهد، اما به دلیل استخدام در حوزه‌های دیگر، نتوانست اندازه کل نیروی کار خود – حدود ۱۲۰,۰۰۰ نفر، در آن زمان و اکنون – را کاهش دهد.

این شرکت امیدوار است با عدم جایگزینی کارکنانی که بازنشسته می‌شوند و ارائه طرح‌های بازنشستگی زودهنگام یا ناقص، به هدف خود دست یابد. یک سخنگوی کارگری تاکید کرد که یک بند در توافق که مشاغل را تا سال ۲۰۳۰ تضمین می‌کند – پیروزی برای اتحادیه‌ها پس از اینکه فولکس‌واگن توافق قبلی تضمین شغل را در سپتامبر لغو کرد – بدین معناست که هرگونه خروج داوطلبانه خواهد بود.

موریس کروننبرگر، مدیر پرتفو در شرکت سرمایه‌گذاری اتحادیه فولکس‌واگن، گفت که هرچند ممکن است توافق از بیرون ناامیدکننده به نظر برسد، اما قطع‌های عمیق‌تری را نسبت به آنچه برخی انتظار داشتند، انجام داده است؛ زیرا اتحادیه‌ها و سیاستمداران محلی حق وتو بر شورای نظارت فولکس‌واگن دارند.

کروننبرگر گفت: «(مدیرعامل الیور بلوم) سرش را به شدت در خطر انداخت، وعده‌های بزرگی داد و طوفانی را در داخل و خارج از شرکت به راه انداخت. بلوم همچنان مدیرعامل مناسبی است و تدابیر درستی را اتخاذ می‌کند. اما ساختار هزینه شرکت باید در دو سال آینده بسیار متفاوت باشد. فولکس‌واگن باید نشان دهد که برای آینده آماده است و می‌تواند محصولات جذابی تولید کند.» او همچنین افزود: «بلوم خود را آسیب‌پذیر و پاسخگو کرده است.»