پیوند‌های مرتبط

photo_2018-12-13_12-07-26

شرکت ها و تشکل های منتخب

معرفی اقدامات و خدمات سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران

آشنایی با سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی

بيسكويت گرجي. عشق دوران كودكي ما

داستان شکل‌گیری برند گرجی

بيسکویتی که عشق دوران کودکی ما بود

شصت سال مدت زمان مناسبی برای نوستالژی شدن در کشوری است که تمام خاطرات خوب و حتی بد مردمش به سرعت برایشان نوستالژیک می‌شود حکایت گرجی هم همین است.برندی پنجاه ساله که محصولاتش همیشه در خانه های مردم حضور داشته است

سال تاسیس شرکت گرجی به  1340 بازمی گردد. این شرکت در حقیقت یک شرکت خانوادگی بوده و بنیان گذار آن مرحوم علی گرجی است.

این شرکت قبل از پیروزی انقلاب عضو بورس اوراق بهادار بود. مرحوم گرجی کارخانه را در رباط کریم راه اندازی کرد که برخلاف حال حاضر که رباط کریم شهری بزرگ و صنعتی است آن روزها منطقه ای بود دور افتاده و محروم که تنها راه امرار معاش مردمش از کشاورزی بود.

گرجی علاوه بر این که خود در این محیط رشد کرده و توسعه یافته است خدمات متقابلی نیز به رشد و توسعه منطقه رباط کریم داشته است. در طی سال‌های پس از انقلاب افراد زیادی بودند که در شرکت بیسکویت گرجی پرورش یافته‌اند و خود پس از مدتی به دنبال تولید و تاسیس واحدهای صنعتی کوچک رفتند.به عبارتی پس از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه گرجی به سمت تولید رفتند.

شاید خاطره انگیز ترین محصول این شرکت، همان بیسکویت باغ وحش گرجی است که سال‌ها برای تمام کودکان و نوجوانان و حتی بزرگ‌ترها خاطره انگیز بوده و هست. درآوردن حیوانات بیسکویتی از آن بسته بندی زرد رنگ بیش از هر چیز یادآور نام گرجی و شوق دوران کودکی است.

گرجی از زبان داماد خانواده گرجی

دوام آوردن یک صنعت در مملکت ما برای بیش از 50 سال چیزی شبیه معجزه است.این معجزه خوشبختانه با تلاش بسیار موسسان و کارکنان گرجی مشمول بیسکویت گرجی نیز شده است.این صنعت زمانی توسط مرحوم علی گرجی و پسرانش در ایران راه اندازی شد که هیچ اطلاعاتی نسبت به این صنعت وجود نداشت.

مرحوم گرجی خود پیش از راه اندازی  كارخانه گرجی بیست سال در هند ساکن بود و کالاهای ایرانی مثل فرش و چای را به هندوستان می‌برد.پس از برگشت از هند نیز چند شرکت بسته بندی چای را راه اندازی کرد و به کارهای تولیدی پرداخت.

پس از آن بود که با ایده پسرش حسین گرجی و کمک پسر دیگرش فرخ گرجی شرکت بیسکویت گرجی را برپا کرد.حسین گرجی در انگلستان درس خوانده بود و ایده تولید بیسکویت را نیز از این کشور که به نوعی مهد بیسکویت است به پدر داد و پس از استقبال پدر، خود امور بازرگانی و فروش شرکت را بر عهده گرفت.فرخ گرجی نیز داراي تجارب كار در كارخانه  بود  و مدیریت تولید در کارخانه را برعهده  داشت.

پس از درگذشت مرحوم گرجی، برادران سهام خود را واگذار کردند و از مجموعه خارج شدند اما فائزه دختر مرحوم گرجی هم چنان راه پدر را ادامه داد.حسین گرجی نیز هم اکنون با 85 سال سن در آفریقا کار تولید گرجی را مدیریت می‌کند و اگر چه با شرکت یبسکویت گرجی ارتباطی ندارد اما نام برند گرجی را در آفریقا نیز مطرح کرده است.

سرنوشت بيسكويت گرجي بعد از انقلاب 

گرجی پس از انقلاب به مدت 17 سال تحت نظارت « شرکت مالکیت‌های صنعتی » بود که پس از فراز و فرودها به سازمان خصوصی سازی تغییر پیدا کرده است.این شرکت سهامدار عمده بود که سهامش ناشی از عام شدن شرکت‌ها در قبل از انقلاب بود.این شرکت در این 17 سال مدیریت شرکت را برعهده داشت و البته ما هم در چرخه مدیریتی بودیم اما کدخدا شرکت مالکیت‌های صنعتی بود.

در طول این دوران اگر چه مدیریت خوب بود و گرجی سرپا نگه داشته شد اما تغییر و تحول خاصی هم در گرجی روی نداد اما در چند سال اخیر پس از خروج این شرکت و واگذاری سهامش به مردم باعث جهشی در روند کاری گرجی بود.

هیات مدیره شرکت پنج نفر است که محمد زرکش رییس هیات مدیره و من یه عنوان مدیرعامل در آن حضور دارم.مهندس غلاث از طرف شرکت سرمایه گذاری ملی ایران معرفی شده و هم چنین آقای صفاری و مهندس حسین شیبانی به عنوان مدیرکارخانه در هیات مدیره حضور دارند.

در کل ما در گرجی محافظه کار هستیم و تا وقتی که نسبت به کاری اطمینان نداشته باشیم آن را انجام نمی‌دهیم.به همین دلیل است که در بازار سهام هم فراز و فرود ناگهانی نداشته‌ایم. کاملا با بررسی جوانب امر به جلو حرکت کرده‌ایم و تابع قوانین و مقررات بورس بوده‌ایم.به همین دلیل برای افزایش ارزش سهام حباب ایجاد نکرده ایم که بعدها باعث سقوطمان بشود.

هم اکنون خانواده من با در اختیار داشتن 33 درصد سهام بزرگ‌ترین سهامدار گرجی است و پس از آن هم شرکت سرمایه گذاری ملی ایران است.بقیه سهام هم در دست افراد حقیقی است و جای خوشبختی است که بسیاری از کارگران گرجی جزو سهامدارانش هستند.

چالش هاي اكنون شركت گرجي 

در مورد چالش‌های پیش روی شرکت گرجی و سایر شرکت‌های ایرانی باید از تحریم‌ها و هدفمندی یارانه‌ها نام ببریم.متاسفانه در بحث هدفمندی یارانه‌ها با توجه به این که هیچ چیزی مشخص و شفاف نیست هنوز نمی‌دانیم باید با این مساله در صورت پیشآمد چگونه برخورد کنیم.

ما در حال حاضر هیچ سوبسید و یارانه ای دریافت نمی‌کنیم و تمام مواد اولیه مثل آرد و روغن را با قیمت اولیه می‌خریم اما بحثی که مطرح است در مورد برق و انرژی هنوز نمی‌دانیم چه اتفاقی روی می‌دهد و در صورت افزایش ناگهانی قیمت باید چه بکنیم چون بازار کشش افزایش قیمت ندارد و نمی‌توانیم برای جبران هزینه‌ها قیمت محصولاتمان را افزایش دهیم. اما هم چنان گرجی را سرپا نگه خواهیم داشت و فعالیت خواهیم کرد.

باید به این نکته توجه کنیم که شرایط مدیریت شرکت در کشور ما بسیار سخت است و سابقه پنجاه ساله گرجی یا هر شرکت دیگری برابر یا سابقه 200 ساله یک شرکت اروپایی از نظر سختی‌ها و مرارت‌هاست.

 

 

 

 

در همین باره

پیشنهادها

خوانده شده ها