خطر توسعه معادن زغال‌سنگ چین برای اهداف اقلیمی جهانی

گزارش جدید مؤسسه Global Energy Monitor نشان می‌دهد که برنامه‌های گسترده چین برای توسعه معادن زغال‌سنگ، خطر ایجاد مازاد عرضه را در پی داشته و می‌تواند مانعی جدی برای دستیابی به اهداف اقلیمی جهانی باشد.

بر اساس این گزارش بیش از ۴۵۰ سایت معدنی در سراسر چین در دست توسعه قرار دارد که حدود ۴۰ درصد آن‌ها در مرحله ساخت یا آزمایش عملیاتی هستند. ظرفیت تجمیعی این پروژه‌ها بالغ بر ۱.۳۵ میلیارد تن در سال خواهد بود؛ رقمی که از ظرفیت تولید اندونزی و استرالیا به عنوان بزرگ‌ترین صادرکنندگان جهانی این سوخت بیشتر است.

به گفته این نهاد مستقر در کالیفرنیا، چین مسئول ۶۰ درصد ظرفیت پیشنهادی معادن جدید در جهان بوده و به تنهایی ۸۰ درصد از انتشار متان مربوط به پروژه‌های جدید را تولید خواهد کرد. متان گازی بسیار قدرتمند‌تر از دی‌اکسید کربن بوده که در بازه‌ای ۲۰ ساله بیش از ۸۰ برابر اثرگذارتر است.

دوروتی مِی مدیر پروژه پایش معادن زغال‌سنگ جهانی در این نهاد در همین رابطه تاکید کرد: «در صورت عدم کاهش شدید برنامه‌های توسعه ظرفیت جدید، انتشار گازهای گلخانه‌ای به سطحی خواهد رسید که رسیدن به اهداف توافق پاریس را تقریباً غیرممکن می‌سازد.»

این گزارش همچنین یادآور می‌شود که توسعه فعلی می‌تواند منجر به تکرار تجربه مازاد ظرفیت و سقوط قیمت‌ها در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ شود. در حالی که نیمی از این ظرفیت‌ها هنوز در مرحله اولیه هستند، دستور دولتی سال ۲۰۲۴ مبنی بر احداث ۳۰۰ میلیون تن ظرفیت ذخیره تا سال ۲۰۳۰، سبب تسریع در صدور مجوزها توسط دولت‌های محلی به‌ویژه در مغولستان داخلی شده است.

در سطح جهانی نیز ظرفیت تولید زغال‌سنگ در سال ۲۰۲۴ با افتی ۴۶ درصدی نسبت به سال قبل به ۱۰۵ میلیون تن رسید که پایین‌ترین رقم در یک دهه اخیر محسوب می‌شود. با این حال بیش از ۸۵۰ پروژه معدن جدید یا توسعه‌یافته در ۳۰ کشور جهان در دست اقدام است که از جمله می‌توان به هند با ۳۲۹ میلیون تن و استرالیا با ۱۶۵ میلیون تن ظرفیت جدید اشاره کرد.

بر اساس ارزیابی سازمان ملل، تولید جهانی زغال‌سنگ باید تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷۵ درصد کاهش یابد. همچنین آژانس بین‌المللی انرژی خواستار کاهش ۳۹ درصدی در این بخش شده است. گزارش Global Energy Monitor خاطرنشان می‌کند که ادامه روند فعلی فاصله تحقق این اهداف را افزایش داده و بازنشست‌سازی سالانه ظرفیت‌های قدیمی، باید فراتر از توسعه‌های جدید باشد.