دکتر محسن مصطفی‌پور: «صنعت فولاد کشور نیازمند نگاه واقع‌بینانه و تصمیم‌گیری کارشناسانه است»

دکتر مصطفی‌پور در بخش دیگری از سخنان خود گفت: «بی‌ثباتی در سیاست‌ها، تغییرات مکرر نرخ بهره و قیمت حامل‌های انرژی، باعث شده نظام برنامه‌ریزی در شرکت‌ها مختل شود. مدیران صنعتی امروز در شرایطی تصمیم می‌گیرند که شبیه وضعیت جنگی یا حتی تعلیق اقتصادی است.»

وی افزود: «در چنین شرایطی، مدیران باید اختیار، جسارت و انعطاف لازم برای تصمیم‌گیری داشته باشند و نباید از آنها خواست در بازه‌های کوتاه‌مدت پاسخ‌گو باشند؛ زیرا تأثیر سیاست‌های اقتصادی در بلندمدت نمایان می‌شود.»

کاهش بهره‌وری و اثر سیاست‌های چندساله:مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران گفت: «وقتی سال‌ها درآمدهای ارزی شرکت‌ها با فاصله ۶۰ درصدی نسبت به نرخ واقعی محاسبه شده است، آسیب‌های ناشی از آن دیر یا زود خود را نشان می‌دهد.

وی افزود: «نگاه کارشناسانه باید در تصمیم‌گیری‌ها حاکم باشد. هزینه تأخیر در تصمیم‌گیری بسیار بیشتر از نگرانی از تبعات کوتاه‌مدت است.

لزوم بازگشت به طرح جامع فولاد و صیانت از صنعت:

دکتر مصطفی‌پور تصریح کرد: «طرح جامع فولاد، نقشه راه توسعه متوازن زنجیره از معدن تا محصول نهایی بود. تغییرات سلیقه‌ای و طرح‌های بدون پشتوانه کارشناسی موجب ناهماهنگی ظرفیت‌ها شده است.»

وی گفت: «صنعت فولاد با سهم کمتر از ۷ درصد مصرف برق، کمتر از ۱۰ درصد مصرف گاز و کمتر از یک درصد مصرف آب، بیشترین اشتغال و ارزآوری را دارد. به جای فشار، باید از این صنعت حمایت شود.»

دکتر مصطفی‌پور با یادآوری سخن دونالد ترامپ افزود: «کشوری که فولاد ندارد، اصالت و اقتدار ملی ندارد. بخشی از توهم‌زدایی باید از خود ما شروع شود. رکوردزنی‌ها اگر به افزایش واقعی بهره‌وری منجر نشود، فایده‌ای ندارد. پارادوکس میان توزیع سود و توسعه باید حل شود تا صنعت فولاد با ثبات و قدرت در مسیر رشد گام بردارد.»