زمستان سخت و زمستان سهل

علیرضا مهدیه:

مدیریت انرژی و بهینه‌سازی مصرف آن یک مقوله تخصصی هست که لاجرم به شهروندان هم سرایت می‌دهند که کمتر مصرف کنند و گاهی با ترس گران شدن و قبض سنگین‌تر، گرما و سرما را تحمل کنند که شاید آینده‌ای برای آیندگان باقی گذارند ..

و اما بهینه‌سازی مصرف انرژی در ایران با انواع آن در جهان تفاوت شگرف دارد و از نروژ تا حتی آمریکا با ایران قابل قیاس نیستند و ایران فعلا در گذار جهانی انرژی نیز تغییرات خاصی نداشته است ..

سهل شدن زمستان در بسیاری از نقاط جهان و با مدیریت و برنامه‌ریزی دقیق و کاهش قیمت انواع انرژی، نمونه بارزی از تفاوت‌های کلان است که می‌شود آموخت که بدون شعار به توسعه رسید و خوشبختی را در بدبختی دیگران دنبال نکرد ..

که در دیار ما قبل از حمله روسیه و بحران انرژی در اروپا و بالارفتن قیمت‌های انواع انرژی نیز بحران‌هایی بود و برق می‌رفت. در کشوری برق می‌رفت که هرچه نداشته باشد انرژی بسیار دارد و بالاترین ذخایر نفت و گاز جهان در همین خاک است و خارج از تمام پتانسیل‌های انواع انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک، با همین گاز می‌شود برق بالایی تولید نمود و حتی به همسایگان صادر کرد ..

و خارج از بهانه‌های موجه و غیرموجه تحریم، عدم زیرساخت‌های مناسب و استهلاک شبکه و اتفاقا سوءمدیریت، انرژی را مدیریت بهینه نموده و به جای تبدیل آن به کالاهای شبه خام و با ارزش‌افزوده ناچیز به خود انرژی‌های بهینه‌تر و در دسترس‌تر، تبدیل کرد که شاید حداقل جایگزین کالاهایی با ارزش‌افزوده بالاتر باشد و در اوج سخت شدن زمستان، به کار گرمایش اتاق‌های این روزهای یخ زده بیاید ..

زمستان سخت در کشوری که مدیرانش آن را به دیگران حواله می‌دادند و میزان آمادگی، ذخایر و منابع را به رخ آنها می‌کشیدند و یادشان نبود که روزی کشوری بنام ونزوئلا با بزرگترین ذخایر نفت جهان، مجبور به واردات انرژی از ایران شد و پرریسک ترین محموله‌ها را به کشورش وارد کرد ..

زمستان سخت در کشوری که جزو مصرف‌کنندگان عمده انرژی در جهان نیست و اتفاقا بعنوان یک کشور صاحب انرژی، مصرف سرانه بالایی در انواع انرژی ندارد ..

و زمستان سخت در کشوری که یکی از بالاترین یارانه‌های انرژی را در جهان دارد و می‌تواند با مدیریت بهره‌وری، این مزيت فوق‌العاده را به محصولات و خدمات فوق‌العاده تر، تبدیل کند ..

فعلا بحثی با تحریم و اینکه چرا تحریم هستیم و چرا به راحتی و طی مدت طولانی تحریم می‌مانیم، نداریم، ولی حق داریم بعنوان یک شهروند آرزو کنیم که این همه انرژی را یک بار هم شده، مدیریت شده ببینیم که از گاز به مازوت نرسیم و گاها با قطع آن به دنبال هیزم و زغال‌ ندویم ..