هنری کلی فریک کاری کرد که سود شرکتش سالانه ۶۰۰ درصد رشد داشت

مونا مشهدی رجبی:

نام هنری کلی فریک در تاریخ صنعت فولاد امریکا به عنوان مدیری قدرتمند، صنعتگری توانمند و سرمایه داری بزرگ ثبت شده است. او یکی از صنعت گران و سرمایه گذاران بزرگ در صنعت فولادسازی بود که نقشی کلیدی در توسعه زیرساخت‌های صنعتی داشت.

فریک فعالیتش را در صنعت زغال سنگ شروع کرد و چند شرکت تولید کننده زغال سنگ راه اندازی کرد.او به مرور زمان با خرید معادن تازه و ایجاد کوره های جدید، کارش را توسعه داد. در سال ۱۹۷۱ میلادی، شرکت فعال در تولید زغال سنگ با نام او ثبت شد و عرضه زغال سنگ به بسیاری از واحدهای فولادسازی فعال در امریکا را برعهده گرفت.

اما در همین سالهایی که او به توسعه معادن زغال سنگ و کارخانه های فعال در این بخش مشغول بود، با توماس ملون بانکدار بزرگ امریکایی آشنا شد. او برای دریافت ۱۰ هزار دلار وام به او مراجعه کرده بود تا با این منبع مالی بتواند کارش را توسعه دهد و این وام را دریافت کرد.

اما توسعه فعالیتش در بازار زغال سنگ تنها هدف او نبود بلکه فریک برنامه های بزرگتری داشت و نگاهی به صنعت فولاد به عنوان یک صنعت مهم در توسعه زیرساختی کشورها و توسعه صنعتی داشت.

در کتاب صنعت فولاد امریکا در مورد دیدگاه فریک درباره صنعت فولادسازی این طور آمده است: «فولاد ماده صنعتی بسیار ارزشمندی است که بستر رشد و توسعه اقتصادی را فراهم می کند و زغال سنگ ماده اولیه ارزشمند صنعت فولاد است. از نظر من سرمایه گذاری در فولاد به معنای سرمایه گذاری در توسعه صنعتی کشور است و به همین دلیل است که تمرکز خودم را روی این صنعت قرار داده ام.»

از افراد موفق الگو برداری می کرد

هنری کلی فریک در عصری در صنعت فولادسازی سرمایه گذاری کرد که افراد بزرگ و تاثیرگذاری در این عرضه فعال بودند.ازجمله این افراد می توان به اندرو کارنیج، صنعتگر بزرگ امریکایی اشاره کرد که نامش در افراد تاثیر گذار در صنعت فولاد دنیا ثبت شده است.
تاریخ نگاران به نقل از فریک نوشته اند:«مشاهده سیاستهای کارنیج در صنعت فولاد درس بزرگی به من داد. کارنیج نشان داد که سالهای بحرانی اقتصادی بهترین سالها برای کسب درآمد و سرمایه گذاری است.

در این سالها باید بازار را به خوبی رصد کرد و از سرمایه گذاری باز نایستاد زیرا با گذر از روزهای بحرانی، رشد اقتصادی از سر گرفته می شود و تقاضا برای فولاد رشد می کند. در این دوره افرادی موفق هستند که در سالهای بحران برای پاسخگویی به افزایش تقاضا برنامه ریزی کرده باشند.»

دوره رکود اقتصادی در امریکا از سال ۱۸۷۳ شروع شده بود و تا سال ۱۸۷۷ ادامه داشت و در سال ۱۸۷۷ او توان افزایش ۸ درصدی تولید زغال سنگ و افزایش ۵ درصدی تولید فولاد را داشت. در نتیجه این سرمایه گذاریها و مدیریت درست در این عرصه بود که فریک در تولد سی سالگی اش سرمایه ای بیش از یک میلیون دلار داشت ولی این سرمایه هرگز باعث کناره گیری او از عرصه فعالیتهای صنعتی و تولیدی نشد.

مشارکت در کارخانه فولادسازی اندرو کارنیج

مهارت بالای مدیریت فریک در عرصه صنعتی باعث شد تا در سال ۱۸۸۷ میلادی، کارنیج به این پیشنهاد مشارکت بدهد. طبق این توافق ۲ درصد از سهام شرکت فولادسازی برادران کارنیج و عضویت هیات مدیره این شرکت به فریک پیشنهاد شد. دو سال بعد سهم او در این شرکت بزرگ فولادسازی به ۱۱ درصد رسید و او ریاست هیات مدیره را بر عهده گرفت.

در کتاب تاریخ فولاد نوشته مارک هاروی آمده است:« کارنیج در سال ۱۸۸۹ نامه ای به فریک نوشت: از خودت مراقبت کن زیرا قدرت و هنر مدیریت تو برای دنیا اهمیت زیادی دارد. »

همکاری آنها در عرصه فولاد امریکا بستر ساز تغییرات بزرگی در این صنعت شد. نوجی از ادغام ها و توسعه های شرکتهای فولادسازی با استفاده از قدرت مدیریت و مهارت صنعتی کارنیج و فریک در این سالها انجام شد و باعث رشد سودآوری شرکتی شد که فریک در راس هیات مدیره ان فعالیت می کرد.

هاروی در کتابش نوشته است:«در سال ۱۸۹۹ یعنی یک دهه بعد از شروع همکاری فریک و کارنیج، سودآوری شوکت فولاد آنها به ۲۱ میلیون دلار در سال رسید که نشان از رشد بالغ بر ۶۰۰ درصدی داشت و این رشد را می توان به دلیل هنر مدیریت بحران ها توسط فریک دانست.