گالری ویدئو کارخانه دار

اشک های این مرد، تمام حرف های ماست !!! تمام حرف هایی که ما می خواستیم بگوییم، تمام غم ها و غصه هایی که می خواستیم شرح دهیم، تمام آن بلایی که بر سر صنعت و صاحبان صنایع ایران آمده است، در اشک های همین کارآفرین ایرانی خلاصه شده است سید مهدی کلیددارزاده، مدیر فرش «تابان مهر» می گوید: بانک سپه و تامین اجتماعی زندگی مرا به خاک سیاه نشاندند، از آلمان آمده بودم تا کار تولیدی کنم، اما اینقدر اذیتم کردند که ورشکسته‌‌ شدم و حالا ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار یورو معادل صد و ۱۲ میلیارد تومان ضرر کردم. مرا ممنوع الخروج کردند در حالی که من مقیم آلمان هستم و خانواده ام در آلمان زندگی می‌کنند. حالا دیگر زنم نمی‌خواهد با من صحبت کند به او حق می دهم. سال‌ها من دور از آن‌ها بودم و نتوانستم به آن‌ها رسیدگی کنم و به خاک سیاه نشستم؛ هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ خانوادگی و روحی از شما خواهش میکنم به داد من و همه افرادی که مثل من از تامین اجتماعی ضربه خوردند برسید. هیچ چیز دیگری نمی خواهم جز عدالت. در جنگ اقتصادی و در شرایط تحریم ها به ایران و به شما لبیک گفتم و شما به جای اینکه به من کمک کنید جلوی مرا گرفتید و همه زندگی‌ام را از بین بردید و حتی خانواده ام را از من گرفتید و حالا ۶ سال است که فرزندانم را ندیدم…….

فیلمی کوتاه در باره موسس خودکار بیک در ایران:علی اکبر رفوگران (معروف به تحریریان) به دنبال تولید قلمی افتاد که با جوهر کار کند اما سبک‌تر و ارزان‌تر باشد و نیازی به تعویض مکرر کیسه جوهر نباشد. به همین دلیل این قلم در ایران «خودکار» نامیده شد که نیاز به تعویض جوهر ندارد. این فکر هم‌زمان شد با زمانی که شرکت بیک در ایران به دنبال نماینده‌‌ای فعال برای فروش شد. رفوگران با پرداخت ۱۰۰ هزار تومان به یک تاجر ایرانی امتیاز واردات و فروش بیک را خرید. بعد از مدتی رفوگران به فکر تولید خودکار بیک در ایران افتاد. پیشنهاد تاسیس کارخانه بیک را علی‌اکبر رفوگران به پدرش ارائه کرد که با مخالفت جدی پدر مواجه شد. اما علی‌اکبر برای تحقق ایده‌اش به دیدار صاحب بیک در اروپا رفت و با جلب رضایت پدر قالب بدنه خودکار را از میلان ایتالیا و ماشین تزریق پلاستیک را  از نورنبرگ آلمان خریداری کرد و بدنه را برای نصب به آلمان فرستاد. او به مدت یک هفته در آلمان ماند تا به آموختن نحوه کار دستگاه در آلمان بپردازد. به این ترتیب علی‌اکبر رفوگران شرکت صنعتی «قلم خودکار» را با مشارکت پدر و برادرش عباس در ایران تاسیس کرد. کیفیت تولید بیک ایران در حدی بود که شرکت مادر در فرانسه از آن اعلام رضایت کرد و به این ترتیب خودکار بیک نه تنها به شهرستان‌ها بلکه به دورترین روستاهای ایران راه یافت. کارخانه بیک بعد از ۵۴ سال فعالیت، در بهار ۹۶ از کار افتاد و مالک آن علی اکبر رفوگران به سرودن شعر روی آورد!

یادت بخیر ای خراسان من(این ترانه را خواننده و ستاره نوظهور افغان « خلیل یوسفی» خوانده که از سروده های «کاوه جبران» شاعر کابلی است). کاوه جبران خبرنگار، ترانه سرا، نویسنده و پژوهشگر اهل افغانستان و دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد است. او از شیفتگان و دغدغه مندان فرهنگ و زبان فارسی و یا به قول خودش «ایران فرهنگی» است و در این ترانه حماسی به شکوه خراسان بزرگ و تاریخی و هویتی ایرانی اشاره کرده که در افغانستان امروزی و در گیر و دار منازعات قومی و فرقه ای در حال ناپدید شدن است. جبران می گوید: این ترانه را سالها پیش سروده بودم اما به دلیل جانبداری آشکارش از فرهنگ و تمدن ایرانی، امکان اجرایش در شبکه های افغان فراهم نبود. تا اینکه بالاخره و بصورت اتفاقی آقای خلیل یوسفی که از شاگردان مرحوم ناصر عبداللهی است، آنرا اجرا کرد و حسابی صدا کرد و هم شنوندگان داخل استدیو را تحت تاثیر قرار داد و هم در بیرون سر و صدا به پا کرد.مجله کارخانه دار این ترانه را تقدیم می کند به همه علاقمندان فرهنگ ایرانی و زبان فارسی در درون و بیرون مرزهای ملی