ما هم سعی کردیم دله‌دزدی در پول ملت نشود. علاقه به مدیرعامل بودن و ماندن نداشتم، اگرچه وزیر هم شدم. نسل ما که در کار بودند عمدتا اینطور فکر می‌کردند. دنبال منافع خود نبودیم، می‌خواستیم به کشور خدمت کنیم، اسم‌مان بماند و شرافت انسانی حفظ شود. البته الان هم هستند آدم‌هایی که اینطور فکر کنند، همه که دزد و فاسد نیستند! الان هم اگر از نیروی موجود در متفکران و جوانان کشور استفاده شود شاید ظرف کمتر از ۷ تا ۱۰ سال صنعتی شویم.

تقی توکلی نیز صنعتگری بود از شمار این ایرانیان وطن‌خواهِ آذری؛ آنها که با سری در سودای شکوه کشور و دلی در گروِ مهر ایران، سهمی در پیشرفت کشور ایفا کردند‌‌ــ و هنوز هم شمار این وطن‌خواهان کشور فراوان است، اگر فرصت برای خدمات آن‌ها فراهم شود.

تقی توکلی نیز صنعتگری بود از شمار این ایرانیان وطن‌خواهِ آذری؛ آنها که با سری در سودای شکوه کشور و دلی در گروِ مهر ایران، سهمی در پیشرفت کشور ایفا کردند‌‌ــ و هنوز هم شمار این وطن‌خواهان کشور فراوان است، اگر فرصت برای خدمات آن‌ها فراهم شود.

من آهنگر بودم و به کاوه آهنگر عشق می ورزیدم. بنابراین اسم شرکتم را «ایران کاوه» گذاشتم و اسم فرزندم را فریدون.

آقای اصغر قندچی، اکنون، ۹۰ ساله است. با اینکه ذهن او می تواند از درون تاریخ ، تکه های تکان دهنده را بیرون بکشد و بازگو کند اما حرف زدن و راه رفتن برای او مشکل است. قندچی از تیپ کارآفرینان تحصیلکرده و تکنوکرات قدیمی ایران نیست که درگیر مصلحیت گویی و بیان جملات شیک و مجلسی باشد، بنابراین سخنان او بسیار ساده، شفاف و نافذ است. او نماینده نفوذ رشد صنعتی کشور طی دهه ۴۰ و ۵۰  به پایین ترین سطوح اجتماعی و در سطح گاراژ دار و راننده و مکانیک و آهنگر است.

مرحوم حجت‌الاسلام سید احمد خمینی در سال 1370 چند سخنرانی پرعتاب علیه سیاست‌های کابینه هاشمی‌رفسنجانی ایراد کرد. از لابه‌لای سخنان او چنین برمی‌آید که تلاش‌هایی جدی برای بازگرداندن سرمایه‌دارانِ جلای ‌وطن‌ کرده در جریان بوده است. وی در مراسم ارتحال بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، متعرض «بعضی از آدم‌های مستاصل» شد که به نظر او، گمان می‌کنند «برای چاره‌اندیشی مشکلات جاری، سرمایه‌داران فراری [باید] بیایند سرمایه‌گذاری کنند. در صورتی که مشکل ما با سرمایه‌گذاری چهار تا سرمایه‌دار خون‌خوار و فراری و زراندوز حل نمی‌شود»

تقی توکلی نیز صنعتگری بود از شمار این ایرانیان وطن‌خواهِ آذری؛ آنها که با سری در سودای شکوه کشور و دلی در گروِ مهر ایران، سهمی در پیشرفت کشور ایفا کردند‌‌ــ و هنوز هم شمار این وطن‌خواهان کشور فراوان است، اگر فرصت برای خدمات آن‌ها فراهم شود.