فراز و نشیب های صنعت فولاد آلمان در قرن نوزدهم و بیستم

 طبق گزارش منتشر شده توسط  توسط وب سایت Sverdrupsteel کشور آلمان، اولین منطقه ای که میزبان صنعت فولادسازی کشور آلمان بود، دره روهر بود و دلیل این انتخاب هم دسترسی به مواد اولیه ارزان قیمت و حمل و نقل ساده به بازارهای صادراتی عنوان شد.در این منطقه نیروی کار ماهر برای فعالیت در صنعت فولادسازی وجود داشت و روحیه کار افرینی در این منطقه بسیار زیاد بود.

در سال ۱۸۵۰ میلادی بالغ بر ۵۰ واحد فولادسازی در این منطقه کار می کدرند و ۲۸۱۳ نفر به صورت تمام وقت  در این صنعت مشغول به کار بودند. با ایجاد امپراطوری آلمان در سال ۱۸۷۱ زمینه برای تسریع روند رشد این صنعت شروع شد و در این زمان بود که آلمان توانست فاصله خود را از بزرگترین فولادساز دنیا کم کند.در آن دوران بریتانیا بزرگترین کشور تولید کننده فولاد در جهان بود.

بزرگترین فولاساز آلمان در سالهای آغازین رشد این صنعت چه شرکتی بود

در آن زمان بزرگترین شرکت فولادسازی در کشور آلمان شرکت «فردریک کراپ ای جی » بود که توسط خانواده کراپ راه اندازی و اداره می شد. در دهه ۱۸۷۰ میلادی صنعت فولاد در دنیا با مشکلات زیادی روبرو شد و بسیاری از شرکتهای بریتانیایی زیان های مالی بزرگی را تجربه کردند .

 در این دوره بود که شرکت « فردریک کراپ ای جی» با تغییر الگوی حسابداری، اجرای سیاست تعدیل نیرو و کاهش دستمزدها و در نهایت به کارگیری تکنولوژی های جدید برای توسعه صنعت فولادسازی توانست قدرت خود را در بازار حفظ کند و از رکود برهد.

 این رشد ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال های ابتدایی قرن بیستم میلادی  این کشور  به یکی از بزرگترین تولید کنندگان و صادر کنندگان فولاد تبدیل شد. کشوری که در سال ۱۸۸۵ میلادی تنها یک میلیون تن فولاد تولید می کرد در سال ۱۹۰۵بالغ بر ۱۰ میلیون تن و در سال ۱۹۱۸ برابر با ۱۹ میلیون تن فولاد تولید کرد.

ادغام چهار شرکت کلیدی سیاستی مهم بود

در سال ۱۹۲۶ میلادی چهار شرکت بزرگ فولادسازی آلمان با الگو برداری از سیستم ادعام شرکتهای فولادی در امریکا که منجر به ایجاد شرکت فولاد امریکا شده بود، با هم ادغام شدند. با انجام این کار تلاش کردند تا صرفه های به مقیاس را افزایش دهندو با اصلاح نظام مدیریتی و صنعتی بستر را برای رشد خود فراهم کنند.

در این دوره بود که ورود تکنولوژی و علم مرتبط با صنعت فولاد هم به آلمان افزایش یافته بود. اجرای این سیاست در صنعت فولادسازی امریکا در تاریخ  آلمان به عنوان « امریکایی شدن صنعت فولاد آلمان» عنوان شده است و همین الگو برداری بستر را برای سرمایه گذاری در تولید انبوه در این صنعت فراهم کرد.در واقع این الگو برداری بود که باعث شد تا صنعت فولاد این کشور به یک صنعت جهانی و صنعتی که به تولدی محصولات با کیفیت مشغول است تبدیل شود.

 صنعت فولاد آلمان در میان دو دوره جنگ جهانی  و در دوره حکومت نازی ها در آلمان توان رشد زیادی نداشت زیرا در این زمان روحیه کار آفرینی و تلاش در جامعه رواج نداشت و جهتگیری های سیاسی در عرصه اقتصادی بسیار زیاد بود.

بعد از پایان جنگ جهانی دوم و بازسازی ویرانه های ناشی از جنگ، کارخانه های فولادسازی آلمان غربی بازسازی و مدرنیزه شدند. در نتیجه  کشور جنگ زده ای که در سال ۱۹۴۷ تنها ۳ میلیون تن فولاد تولید می کرد در سال ۱۹۶۰ بالغ بر ۳۴ میلیون تن فولاد وارد بازار کرد و در سال ۱۹۷۰ بیش از ۴۶ میلیون تن فولاد وارد بازار کرد. کارخانه های فعال در آلمان شرقی در این بازه زمانی یک دهم آلمان غربی فولاد تولید می کردند.