پیوند‌های مرتبط

شرکت ها و تشکل های منتخب

معرفی سازمان شهرک های صنعتی در مجله کارخانه دار

معرفی اقدامات و خدمات سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران

آشنایی با سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی

۰۹ دی ۱۴۰۲ | دیدگاه‌ها بسته هستند | برگزیده ها, كارآفرينان و مديران, منتخب سردبیر

مالکان بانک شهریار و فولاد خوزستان؛ نقش برادران رضایی در اقتصاد و سیاست دوره پهلوی

خاندان رضائی از جمله خاندان‌های مهم زمان پهلوی دوم بودند که توانستند در امور اقتصادی از ثروتمندان و صاحب‌اعتباران رجال شوند و از طریق ثروت خود نقش مهمی‌را در امور سیاسی ایفا نمایند. اعضای اصلی و سیاسی این خاندان شامل سه برادر بود که در بین این سه برادر، برادر بزرگتر، علی توانست یکی از سرمایه‌داران بزرگ کشور شود و لقب سلطان آهن را به خود اختصاص دهد.

احمد فرهادی:

علی رضایی در سال ۱۲۹۸ش در تهران متولد شد. پس ار فوت پدرش با عنایت به حسن شهرت پدرش و تلاش و ذوقی که از خود به اثبات رسانده بود، موجب شد همه او را در کار کمک و مساعدت نمایند و به همین دلیل خیلی زود کارش رونق گرفته و املاک تازه‌ای خریداری کرد. علاوه بر آن معادن متعددی از دولت اجاره کرد و بعد حجره خود را به تهران انتقال داده وارد معاملات واردات آهن شد و تدریجا در بازار تهران اسم و رسمی‌پیدا کرد و با محافل سیاسی و تجاری ارتباط یافت.

در دوره‌ی هیجدهم، کاندیدای نمایندگی مجلس از سبزوار شد؛ ولی کرسی وکالت را به برادر کوچکتر از خود به نام محمود سپرد تا سنگری هم در مجلس شورای ملی داشته باشند. در انتخابات دوره‌ی نوزدهم، هم‌چنان کرسی وکالت سبزوار متعلق به او بود. این بار برادر دیگر خود را که در آمریکا مشغول تحصیل بود، به تهران حاضر نموده، با تهیه مقدمات، او را به پارلمان فرستاد.

در دوره‌ بیستم نیز شغل وکالت نصیب برادرش شد. علی رضائی برای خود تشکیلات اقتصادی وسیعی داشت و هم‌چنین در دستگاه وسیع خود بسیاری از سیاستمداران بزرگ کشور را ارتزاق می‌نمود که از آن جمله جمشید آموزگار بود.

بعد از کودتای ۲۸ مرداد، محمدرضا شاه به هر سرمایه‌داری اجازه می‌داد که برای خود بانک‌های خصوصی داشته باشند و یا سهام عمده موجود در بانک‌ها را خریداری نمایند. از جمله این سرمایه‌داران علی رضائی بود که بانک شهریار را تاسیس نمود.

بازار آهن کاملا در اختیار علی رضائی قرار داشت و تولید و واردات آن در انحصار وی بود. فقط یکی از کارخانجات وی مجتمع عظیم تولید لوله و آهن نورد خوزستان بود.

کسب‌وکار آن‌ها عمدتاً بر «سالن‌های سینما، تنباکو، و استخراج معادن» استوار بود. علی رضایی، بزرگ‌ترین برادر، بر یک کارخانه فولاد (گروه ملی صنعتی فولاد ایران) متمرکز بود؛ در حالی که محمود به توسعه منابع معدنی اشتغال داشت ــ در آغاز، استخراج کروم در دشت کویر، و با بهره‌گیری از موفقیت خود در این استخراج، توسعه معدن مس سرچشمه.

موفقیت‌های کسب‌وکارهای متنوع آن‌ها بدین‌معناست که تا سال ۱۳۵۴ بیش از ۸۰۰۰ نفر را استخدام کرده، و گردش مالی سالیانه‌ای بالغ بر ۳۰۰ میلیون دلار داشتند.

علی رضائی در ۱۳۵۴ کاندیدای مجلس سنا شد و سرانجام از تهران به عنوان سناتور انتخابی به مجلس سنا راه یافت. در سال ۱۳۵۷ه. ش رژیم شاهنشاهی در اقدامی‌تبلیغاتی درصدد برآمد به جهت مبارزه با فساد، بسیاری از بلندپایگان دولتی و سرمایه‌داران مشهور را دستگیر نماید و به عنوان فاسد اقتصادی روانه زندان نماید. به همین جهت گروه بسیاری از سرمایه‌داران آن زمان از جمله سناتور علی رضائی از سوی دادگستری تحت تعقیب قضایی قرار گرفتند. ولی علی رضائی به جهت این‌که از مصونیت سیاسی برخوردار بود، قبل از این‌که از وی سلب مصونیت شود، از طریق هوایی، و به شیوه‌های گوناگون به همراه همه اعضای خانواده تا سال ۱۳۵۸ به نیویورک، هیوستون، لس آنجلس، و کاستاریکا رفتند.

قاسم رضایی در خرداد ۱۳۹۳ درگذشت. شاهرخ رضایی فرزند قاسم رضایی تحصیل کرده علوم سیاسی از دانشگاه هیوستون، یکی از کارآفرینان برتر بیست سال اخیر لاس وگاس و بنیانگذار شرکت سرمایه گزاری رضکام است.

پس از انقلاب، در جریان مصادره اموال و دارایی‌ها، اموال برادران رضایی همه مصادره و به‌طور کامل در اختیار دولت قرار گرفت.