معدنجوی رفوزه

میر داوود سیدی- ولی ایرادی ندارد، دلمان قرص است. چون سال گذشته در کارگاه دامغان و سال 1396 در کارگاه آزادشهر هم این اتفاق افتاد ولی به خاطر پادرمیانی برخی عوامل، اجازه دادند تا ما همچنان بتوانیم به پایه بالاتر برویم.
ولی این بالا رفتن پایه، با اینکه میدانیم درسهای قبلی را خوب یاد نگرفته ایم، واقعاً چه لذتی دارد؟

حوادث انفجار درمعادن زغال سنگ عمدتاً به واسطه حضور گاز متان (تقریباً همان گاز طبیعی است که ما در خانه هایمان استفاده میکنیم) در لایه های زمین و آزاد شدن آن، اتفاق می افتند. تا همین صد سال پیش که هنوز پای تکنولوژیهای تشخیص گاز متان (CH4) و اندازه گیری آن، به معادن باز نشده بود، قناری ها پیش مرگ معدنچیان بودند تا آنها را از وجود این گاز قابل انفجار و خفه کننده مطلع کنند و معدنچیان بتوانند قبل از وقوع انفجار یا مسمومیت، سینه کار را ترک نمایند.

معمولاً هر سال اخباری در خصوص مرگ ومیر کارگران معادن زغال سنگ در اقصا نقاط جهان به خصوص در چین و حتی در آمریکا می شنویم. ولی وقتی اندازه بازار و حجم تولید زغال سنگ در ایران را که در سال حدود 4 میلیون تن است، با اعداد 818 میلیون تن در سال برای آمریکا و رقم نجومی 4.600 میلیون تن در سال برای چین یا حتی 80 میلیون در سال برای ترکیه یا 58 میلیون تن در سال برای لهستان مقایسه میکنیم، آمار حوادث معادن زغال سنگ ایران، بزرگی خود را نشان میدهد.

گویا بهره برداران معادن زغال سنگ در کشور ما، از یک طرف به واسطه ضعف در اجرای قوانین و مقررات، لزومی برای استفاده از دستگاههای کشف و اعلام حضور گاز متان حس نمی کنند و از طرفی هم احتمالاً از روی خجالت (به واسطه بازگشت به روشهای ماقبل قرن نوزدهم میلادی) یا از ترس مدافعان حقوق حیوانات، با قناری ها قطع همکاری کرده اند.
وزیر جدید تعاون، کار و رفاه اجتماعی عصر روز یکشنبه اول مهرماه به طبس رفته و با حضور در معدن معدنجو در جمع خبرنگاران می گوید که در سال جاری یک دوره سرازیری ایمنی داشته اند و به نظر می رسد معدنکار، تمام ضوابط و استانداردها را رعایت کرده بودند اما اما متأسفانه این حادثه رخ داده است!!! به گفته وی؛ برای اینکه این حادثه ها کمتر رخ بدهد، برای مکانیزه شدن معادن کشور باید چاره اندیشی شود. یکی از معادنی که در اینجا فعال است، معدنی متعلق به مجموعه تأمین اجتماعی است که این معدن به طور کامل مکانیزه است لذا امیدواریم که در بقیه معادن هم شرایطی را بتوانیم به وجود بیاوریم که هرچه سریعتر مکانیزه شوند.

با اینکه ایرادات اساسی بر اظهار نظرهای غیرعلمی و عجولانه وزیر محترم کار وارد است، ولی با کلید واژه خصوصی سازی به سراغ یکی از مقالات ام که در سال 1386 در دومین همایش ملی مهندسی ایمنی به عنوان “خصوصی سازی چالشی برای عملکرد HSE سازمان” که در دانشگاه شریف ارائه شد، رفته و دیدم که در آن مطالعه، با بررسی تجارب کشورهای پیشرو در زمینه خصوصی سازی اصولی، تهدیدات زیر را برای متأثر شدن امورات سلامت و ایمنی کارکنان در فرایندهای خصوصی سازی، گوشزد نموده ام. https://civilica.com/doc/89889/مقاله
1) ايجاد استرس در کارکنان در اثر تغيير و تحولات سازماني
2) افزايش بار کاري در اثر کاهش تعداد کارکنان در طي تغييرات سازماني
3) اختلال در اجراي طرحها و برنامه هاي مديريت HSE
4) توقف اجراي برنامه هاي مديريت ريسکهاي HSE
5) عدم توجه به صلاحيت HSE کارکنان شاغل و در حال جذب
6) ضعف واكنش در شرايط اضطراري
7) ضعف در آموزش کارکنان شاغل و در حال جذب
8) کاهش منابع اختصاص يافته براي مديريت HSE