پاکستان؛ جایی که دموکراسی در خدمت توسعه قرار ندارد!

رامین البرزی:

کشوری که نامش با تروریسم ، آشوب‌های قومی – مذهبی و عدم کنترل دولت بر قلمروش پیوند خورده ، کشوری که در خاورمیانه آیینه تمام نمای یک دولت شکست خورده است ، چهره ای دیگری نیز دارد .

تنها کشور مسلمانی که در طول تاریخ کوتاهش با دموکراسی نیم بندی اداره شده و تقریبا تنها کشور مسلمانی است که قوه قضاییه مستقل از قوه مجریه دارد ، میزان تحصیلات و نقش اجتماعی زنان بطور محسوسی پر رنگ تر از بیشتر کشورهای مسلمان است .

پس کار از کجا خراب شد ؟! چرا پاکستان هیچ گاه نتوانست و احتمالا نخواهد توانست ازدموکراسی اش جهت توسعه و ارتقاء جایگاه خود در جامعه جهانی استفاده کند ؟!

پاکستان نمونه اعلی اجرای قوانین مدرن در جوامعی با ساختار فرهنگی – اجتماعی پیشا مدرن است ، نمونه واقعی به گل نشستن مالتی کالچریسم و نظریه های پسا توسعه ای در خاورمیانه ، گذر نکردن از مرحله مدرنیزاسیون و ذوب نشدن هویت های قومی – بومی در کوره ذوب هویت شهروندی توسط دولت

دمکراسی فقط و تنها فقط در جوامعی می تواند کارویژه خود را بدرستی انجام دهد که آن جامعه، حداقل هایی از توسعه اقتصادی ، برخوردار بودن از مکانیسم بازار در عرصه اقتصادی و فرهنگی و هویت فردی و شهروندی در حوزه ی فردی و هویت ملی در حوزه جمعی بعنوان عامل اصلی هویت بخشی، بخش اعظم جامعه تثبیت شده باشد .

گذر از این مرحله و تبدیل هویت جمعی قومی و عشیره ایی به هویت فردی- شهروندی اولین و مهمترین مرحله مدرنیزاسیون است که در صورت شکست، کشور همانند اکثر کشورهای خاورمیانه کشور یک failed state باقی خواهد ماند و هیچ گاه نخواهد توانست جایگاه خود را در عرصه جهانی ارتقاع بدهد .

فرایند توسعه در وهله اول فرایندی است اجباری و از بالا در اتحاد دولت مدرن با گروههای اجتماعی که برآمده از سامان جدید اند در مقابله با گروهها و هویتهای پیشا مدرن جمع گرای توسعه ستیز ، ، مرحله ایی که گذر از آن خالی از خشونت و دگرگونی های عمیق اجتماعی و فرهنگی نخواهد بود .

{به هر حال پاکستان هنوز از  چنبره هویت های قومی و بومی و محلی عبور نکرده  و تا رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی راه درازی در پیش دارد}