30 تیر روز مرگ شيخ احمد كافي؛ ماجرایی که همه دوست داشتند به پای ساواک نوشته شود!

تنها آخوندي  كه نوار روضه هاي سوزناكش در خيابان لاله زار تهران بيشتر از كاست ترانه سوسن و ستار و هايده فروش مي رفت ! شیخ احمد کافی بود حالا در مشهد و قم كه جاي خود دارد

شيخ احمد كافي خطيب زبر دست و خوش صدايي بود و در ميان توده هاي مردم بويژه طبقات پايين دست و كارگران مهاجر و حاشيه نشينان، محبوبيت و نفوذ عجيبي داشت. دقيقا مثل نفوذ  دكتر علي شريعتي در ميان دانشجويان مذهبي دهه پنجاه. از قضا كافي از مخالفان شريعتي و حسينيه ارشاد هم بود

 خيلي از مردم كم خبر از پيچ خم هاي سياسي، منتظر بودند كه بعد از پيروزي انقلاب، از  كافي به عنوان يكي از رهبران فكري انقلاب ياد شود. كافي اما از مريدان آيت الله ميلاني بود و ميلاني در وصف او مي گفت: « كافي براي كل تشيع كافي است»!

احمد كافي اما بر خلاف مراجع و روحانيون متشرع شيعه، برداشت بسيار ساده و روان و جذاب اما عاميانه اي از دين و مذهب ارائه مي كرد. قهرمان روايت هاي او مردم عادي مثل عرق خورها و قماربازها و چاقوكشان بودند كه بواسطه حادثه اي و تكاني و خوابي و  يا شركت در يك محفل مذهبي، به خود آمده و به صف مريدان و غلامان ائمه پيوسته اند.

سخنراني ها و يا منبرهاي او تركيبي بود از شعر، داستان، گريه، لطيفه گويي و متلك پراني سياسي. چند باري ساواك او را به خاطر گوشه كنايه هايي كه به حكومت زده بود، احضار كرده و تذكر داده بود. در گزارش هاي ساواك از او به عنوان «واعظ ناراحت و ماجراجو» ياد شده است كه قصد دارد از جوانان ساده و متعصب مذهبي به نفع روحانيون مخالف استفاده كند. كافي البته از مخالفان اصلاحات ارضي و از منتقدان روحانيون اوقافي و همكار با حكومت هم بود. سعي وافري داشت تا بطور سر بسته، حكومت وقت را با عباسيان مقايسه كند كه بر ائمه شيعه ظلم و جور رواداشته اند   

چيزي كه در باره مرحوم شيخ احمد كافي كمتر بررسي شده، نوع باور او به مهدويت است كه مرز بسيار باريكي با انجمن حجتيه داشت. بخش زيادي از وقت و تمركز كاري كافي، صرف معرفي و تبليغ امام زمان مي شد. در سرتاسر كشور چندين مهديه و خيريه تاسيس كرد كه بزرگترين آن مهديه تهران به وسعت 4 هزار متر در منطقه اميريه و خيابان ولي عصر كنوني است.

در روز 30 تير 1357 و دقيقا در روز نيمه شعبان خبر رسيد كه خودرو پژو احمدكافي و خانواده اش  در جاده قوچان به مشهد با يك كاميون ارتشي تصادف كرده و او كشته شده است. مردم از اين خبر شوكه شدند و فرياد كنان از مشهد و تهران به سمت محل تصادف به راه افتادند بطوريكه صف هاي چند كيلومتري تشكيل شده بود و مردم عصباني شعارهايي عليه حكومت سر داده بودند.

در سالهاي نخست بعد از انقلاب با توجه به نفرتي كه مردم از ساواك داشتند، روايت غالب اين بود كه كافي به دستور حكومت و در يك تصادف ساختگي به قتل رسيده است بعدها اما اين گزارش هم درز پيدا كرد كه راننده خودرو حامل كافي به خاطر خواب آلودگي از مسير خارج شده و منجر به اين حادثه دلخراش شده است.

 در باره ارتباط شيخ احمد كافي با امام خميني در سالهاي اخير به نقل از برخي خاطرات و يا حتي اسناد ساواك مطالبي نقل شده است كه اين ادعاها خيلي قابل اتكا نيست. شكي نيست كه مرحوم كافي از دوستداران آيت الله خميني بود اما نمي توان او را به  ايدئولوژي انقلاب اسلامي متصل كرد.

شيخ احمد كافي متولد 1315 اصالتا اهل يزد بود كه پدر بزرگ او به قصد زيات به مشهد آمده بود و در مشهد هم ساكن شده بود. كافي بعد از تحصيل و ازدواج ( با خانواده شاهرودي هاي مشهد) به قم و نجف رفته بود و از اواسط دهه 40 به دعوت جمعي از هواداران و علاقمندان به تهران آمده بود و البته در ايام محرم هر سال به يكي از شهرهاي مسافرت و تبليغ مي كرد.

از كافي فرزنداني هم به جاي مانده است. محسن کافی فرزند بزرگ مرحوم كافي در خصوص چگونگی شکل گرفتن مهدیه تهران می گوید: « ایشان به علت قریحه خوبی که در منبر داشتند، برای مجالسی به تهران دعوت می شوند و به تهران می روند؛ اوائل در منزل استجاری که در تهران داشتند، دعای ندبه و منبر وعظی دایر می کنند و با استقبال زیاد مردم روبرو می شود و کم کم جمعیت زیاد، موجب اذیت همسایگان می شود لذا به فکر ایجاد پایگاهی برای این کار می‌افتند، منزلی در تهران تهیه کرده بودند و برای حل مشکل تصمیم به فروش منزل می گیرند تا زمین مهدیه را خریداری کنند، بازاریان تهران که متوجه مساله می شوند، مانع می شوند و با کمک ایشان زمین مهدیه خریداری می‌شود و کم کم توسعه یافت و در سال ۱۳۵۷ مساحت مهدیه به ۵۰۰۰ متر مربع رسید».

  آرامگاه او در خواجه ربيع مشهد قرار دارد.

روحش شاد

تشییع پیکر کافی