تغییر پارادایم کشت: زعفران، برند استراتژیک مقابله با بحران آب و توسعه صادرات

مدیران جهاد کشاورزی استان بر این باورند که با توجه به خشکسالی و کاهش منابع آبی، کنار گذاشتن محصولات پرآب‌بر و جایگزینی آن با زعفران، یک گام استراتژیک در جهت افزایش بهره‌وری و پایداری (Sustainability) مزارع است.

ابراهیم شیرانی، مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی، ضمن تأیید کیفیت بالای زعفران تولیدی استان، به چالش‌های برندسازی اشاره کرد:

“متأسفانه برخی استان‌ها زعفران باکیفیت ما را به صورت فله‌ای خریداری کرده و پس از بسته‌بندی، با برند خودشان صادر می‌کنند. این امر، ارزش افزوده و ارزش ویژه برند (Brand Equity) استان ما را کاهش می‌دهد.”

چالش برندسازی و موانع توسعه خوشه صنعتی

علی‌رغم پتانسیل موجود (تولید سالانه ۱.۵ تن زعفران از ۳۰۰ هکتار زمین)، کاشت‌کاران با یک چالش اصلی روبه‌رو هستند: هزینه اولیه بالای کشت.

فیروز نیکبخت، یکی از زعفران‌کاران باسابقه، تأکید کرد: “تمایل کشاورزان به کاشت کم است، چرا که هزینه اولیه بالاست. اگر نهادهایی مانند جهاد کشاورزی و بنیادها تسهیلات لازم را ارائه دهند، کشاورزان به این سمت گرایش پیدا خواهند کرد.”

او همچنین بر اهمیت برندسازی مستقل تأکید کرد و افزود: “جهاد کشاورزی باید از صادرات محصولات زعفران‌کاران با برند خودشان حمایت کند.” این درخواست، مستقیماً به لزوم توسعه برندسازی فردی در کنار توسعه خوشه‌های صنعتی اشاره دارد.

خالد طاهری، مدیر صنایع غذایی و تبدیلی، با اشاره به فعال بودن چهار واحد فرآوری و بسته‌بندی در استان، مسیر توسعه برند را مشخص کرد:

“طرح‌هایی که حداقل ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته باشند، می‌توانند برای دریافت برند اقدام کنند. این فرآوری‌ها، گام حیاتی در تکمیل زنجیره ارزش (Value Chain) و جلوگیری از خام‌فروشی است.”

توسعه کشت زعفران در چهارمحال و بختیاری نه تنها به حل بحران آب کمک می‌کند، بلکه با حمایت از برندسازی محلی و ارائه تسهیلات، می‌تواند این محصول استراتژیک را به یک برند صادراتی منطقه‌ای با سودآوری بالا تبدیل کند.