تحریک در بازار فولاد داخلی باید تحریکی از سمت عرضه باشد

سال ۱۳۹۹ از لحاظ اعداد وآمار اقتصادی فاجعه است. حالا ظاهرا در صورت عدم اصلاح ساختارهای اقتصادی، یک سال سخت تر در پیش رو داریم. اقتصاد ایران دلار محور است، مطابق یک نگرش غلط و سنتی در زمان ثبات قیمت ارز همه فعالان اقتصادی در لاک دفاعی فرو میروند و بازارها وارد فاز رکود می شود و همزمان با افزایش نرخ دلار همه برای خرید هجوم می آورند به عبارتی دلار شاخص انتظارات تورمی در داخل است.

اگر امسال اخبار خوش کرونایی و بهبود وضع اقتصاد جهانی و افزایش قیمت جهانی فولاد به داد بازار داخلی نمی رسید بازار فولاد هم سرنوشتی مشابه دیگر بازارهای موازی داشت. امسال واکسن کرونا کمکی برای فعالان فولادی داخلی که متکی به ریال هستند، شد البته که در کلیت قضیه تفاوت چندانی حاصل نمی شود، تحریک فعلی در بازار فولاد داخلی باید تحریکی از سمت عرضه باشد نه تقاضا.

 تحریک تقاضا همزمان با جامپ ارزی جدید و ایجاد رونق در بازارهای وابسته به خصوص مسکن رخ خواهد داد. آنچه این روزها در سطح بازار می توان رویت کرد افزایش دامنه تلورانس قیمت ها و فاصله بین کف و سقف بازار در بین فروشندگان محصولات بورسی است.

 این پراکندگی دامنه نوسان ناشی از تنوع نگرش فعالان به آینده بازار است. به طور کلی تحلیل های فعلی به دو دسته تقسیم می شود، یکی تحلیل بر اساس سمت عرضه که عمدتا سنتی های بازار هستند؛ که حکایت از افزایش نرخ های جهانی و به تبع افزایش قیمت مواد اولیه و محصول در داخل دارد.

تحلیل گران این گروه روند بازار را هم چنان افزایشی می بینند و علاقه ای به فروش در قیمت های فعلی ندارند. دومین تحلیل بر اساس سمت تقاضا که نوسانگیران بازار هستند؛ این گروه با در نظر گرفتن عوامل ریسک پیش روی بازار اعم از برجام، FATF، افزایش سطح تنش در منطقه و… از این هفته مشغول فروش در قیمت های پایین و جمع آوری تقاضای محدود کف بازار هستند و احتمالا در هفته آینده با فروش در قیمتهای بالا، از بازار خروج خواهند کرد و با اتکا به عدم وجود تقاضا در هفته های ابتدایی عرضه در قیمت های جدید، برای ورود مجدد منتظر کاهش احتمالی نرخ پایه خواهند ماند.

 این تنوع دیدگاه باعث افزایش فاصله قیمتی بین کف سقف و کف بازار است. اینکه دیدگاه کدام گروه به واقعیت نزدیک تر است، زمان پاسخ می دهد اما آنچه در حالت کلی در بین فعالان حوزه ارز می توان دید انتظار کلی کاهش قیمت ارز در دو ماه پایانی سال است. این کاهش احتمالی، یک استنباط حسی از حال و احوال فعلی بازار داخلی و با توجه به انتظارات کلی تورمی و جهت گیری سیاسی در دو طرف مخاصمه است البته سیب سیاست تا اسفندماه صدها چرخ خواهد خورد و هیچ چیز قطعی نیست.