ما و جنگي كه در انتظارش نبوديم 

1- حمله به كشوري كه در حال مذاكره براي حل و فصل ديپلماتيك مسائل هسته اي خودش بود، خلاف همه موازين اخلاقي و حقوقي است. هيچ چيزي حتي تهديدات كلامي مبني بر نابودي اسرائيل، نمي تواند توجيه گر اين تجاوز باشد. غير از اين باشد هر كشوري بر مي تواند بر مبناي تصورات خودش از تهديدات احتمالي، كشور ديگري را مورد حمله قرار دهد. هيتلر در جنگ جهاني دوم با تصور خطر احتمالي از سوي شوروي به اين كشور حمله كرد و همين كشورهاي  فرانسه و انگليس استدلال مي كردند كه هيتلر نبايد بر اساس تصورات خود دست به اقدامات نظامي مي زد

2- اسرائيل براي اين حمله مدت ها برنامه ريزي كرده بود و تصور مي كرد كه با حمله برق آسا به پايگاههاي موشكي و كشتن فرماندهان ارشد نظامي، قدرت هر گونه واكنش از طرف ايران را سلب خواهد كرد اما حمله موشكي وسيع ايران تنها 16 ساعت بعد از اين حمله نشان داد كه اسرائيل تصور دقيقي از قدرت سازماندهي و نظامي ما ندارد. شك نكنيد كه حتي آمريكا هم قدرت دفع چنين حمله غافلگيركننده اي را نداشت. فراموش نكنيم كه وقتي صبح روز ۷ دسامبر ۱۹۴۱، بمب‌افکن‌های ژاپنی نيروهاي آمريكايي در بندر پرل هاربر را مورد حمله برق آسا قرار دادند، آمريكا تا مدت ها نتوانست از بهت چنين حمله اي خارج شود و اين حمله، موازنه نظامي را به نفع متحدين در جبهه اقيانوس آرام تغيير داد.

3- اسرائيل تصور مي كرد كه با حمله نظامي و بكارگيري انبوهي از جاسوسان، وطن فروشان و مزدوران رسانه اي مي توانند افكار عمومي را  به نفع خودش و عليه جمهوري اسلامي تحريك و بسيج كند و منجر به شورش سياسي و اجتماعي شود  اما نه تنها چنين اتفاقي نيفتاد بلكه اين تجاور آشكار، رگ غيرت قاطبه ايرانيان حتي برخي منتقدين حكومت را به جوش آورد و انسجام ملي كم نظيري را سبب شد. اين انسجام ملي البته بايد خيلي پيش از اين اتفاق مي افتد كه اگر چنين شده بود چه بسا مانع اين گستاخي و دست درازي به سرزمين ما مي شد. اما تا همين جاي كار ثابت شد كه اسرائيل و مشاوران احتمالا فارسي زبان و خائن آن، درك درستي از مباني قدرت سياسي در ايران و باورهاي سياسي ايرانيان ندارند.

4- بمباران ايران توسط هواپيماهاي اف 35 ساخت و اهدايي آمريكا، كار چندان پيچيده اي نيست اما عبور دادن موشك ساخت ايران از پنج لايه دفاعي و سپر موشكي و زدن اهدافي در تل آويو و بندر حيفا، به اذعان همه كارشناسان نظامي دنيا، حقيقتا كار بزرگي است. اسرائيل امروز محل استقرار پيشرفته ترين جنگ افزارهاي آمريكايي و در مجموع بخشي از خاك آمريكاست. از زمان تاسيس اين رژيم خونريز كه حداقل با 10 كشور مختلف درگير جنگ بوده است، براي اولين بار است كه ضربه اي متناسب با تجاوزگري خود دريافت كرده است. هيچ كشور به اندازه ايران به اسرائيل ضربه نزده است.  اگر ايران حداقل سه هزار موشك بالستيك داشته باشد و يك پنجم اينها به هدف بخورد، تا يك ماه آينده قطعا چيزي از اين رژيم جاني باقي نخواهد ماند مگر اينكه آمريكا بخواهد وارد جنگ شود كه آنوقت صحنه درگيري چيز ديگري خواهد شد.

5- اكنون ما در ميانه جنگي قرار گرفته ايم كه بر ما تحميل شده است. وقت شمردن كشته ها و برآورد خرابي ها نيست.  اسرائيل به هيچ وجه به دنبال نابودي صنايع هسته اي ايران نبود و حتي خواهان تغيير رژيم هم در ايران نيست و مي داند كه شدني هم نيست، او به دنبال نابودي زيرساخت هاي اقتصادي و در مرحله بعد كشتار و ترساندن مردم ايران است تا در آينده خيالش از جانب اين ابرقدرت منطقه اي راحت شود و به دنبال آزار و باج گيري از ديگر كشورهاي منطقه برود. بنابراين، در شرايط فعلي كه نتانياهو هرچه داشت رو كرد و ثابت شد كه اسرائيل ببر كاغذي است، هر نوع آتش بس و توقف درگيري بويژه از شيوه هاي ديپلماتيك به منزله پيروزي آشكار براي ايران است. به همين دل