نقش پرستوی خارجی در سرنگونی وزیر دربار رضا شاه

 علی‌محمد اسکندری‌جو:

عبدالحسین تیمورتاش فارغ‌التحصیل دانشکده افسری «سن پطرزبورغ» و زمانی هم جوان‌ترین نماینده مجلس شورای ملی که در کنار علی‌اکبر داور از چهره‌های مطرح دوره رضاشاه به شما می‌رود را به جرات می‌توان از نخستین رجال سیاسی ایران دانست که از هنگام آغاز پادشاهی رضاشاه در سال ۱۳۰۴، ساز مخالفت علیه قرارداد نفت را کوک کرده و زمزمه تغییر در این امتیازنامه را در دربار پهلوی مطرح کرد آن هم به این بهانه «موجه» و قابل استناد که این توافق بین دربار قاجار و ویلیام ناکس دارسی هرگز به تصویب مجلس شورای ملی ایران نرسیده است.

در سال ۱۳۱۱ تیمورتاش از طرف رضاشاه به لندن می‌رود و در دفتر مرکزی شرکت نفت ایران و انگلیس با مدیران آن وارد مذاکره می‌شود. پیداست که اعتماد رضاشاه به تیمورتاش و نیز تسلط وی به زبان‌های بیگانه (فرانسه، روسی، انگلیسی)، همچنین میهن‌دوستی و دفاع او از منافع ملی ایران، دلایل انتخاب این رجل سیاسی است. گرچه شخص تیمورتاش در لاله‌زار و شب‌های تهران و نیز روحیات شخصی او در شبگردی «لندن» هرگز اهمیتی ندارد، در این میان اما به نظر می‌رسد او در لندن نباید می‌گفت آنچه که گفت؛ این وزیر هنگام مصاحبه با نشریه «تایمز» لندن بر اثر یکی دو پیمانه، دچار لغزش و لقوه زبان شده و درباره عدم رعایت برخی آداب توسط رضاشاه اشاراتی داشته که سفیر «خود شیرین» ایران در لندن بلافاصله این گلایه خصوصی (off record) از پادشاه را به دربار ایران تلگرام زده است.

از سوی دیگر، مدیران شرکت نفت که از ایران‌دوستی تیمورتاش و عدم تن دادن وی به تطمیع و رشوه به خشم آمده بودند با توسل به حربه قدیمی «دام پرستو» که در داستان‌های جنایی آن زمان اروپا شهرت داشت، این وزیر میهن‌دوست ایرانی را به هنگام بازگشت از لندن و در قطار سن پطرزبورغ به دام یک پرستوی دورگه روسی – انگلیسی گرفتار می‌کنند و کیف اسناد او را می‌ربایند و حتی پیش از رسیدن وی به تهران، دربار را آلوده به شایعات سخیف (جانشینی رضاشاه و دریافت رشوه از روسیه!) می‌کنند تا سرانجام تیمورتاش میانسال را در زندان قصر با آمپول هوا راحت کنند! 
 
در تبارشناسی نقش پرستوهای وطنی و یا خارجی در سرنگونی این یا آن مقام بلندپایه آمده است که تاکنون تنها یک پرستو توانسته به پاس این نقش شوم به مقام والای دولتی برسد که او هم «زپی لیونی» وزیر خارجه اسبق اسرائیل است. در زمان وزارت او برخی از حاکمان و امرای خاورمیانه هراسی در دل داشتند از شهرآشوبی این سابقا پرستوی اسرائیلی که به زعم خویش چه خدماتی به کشور کرده است!