پیوند‌های مرتبط

photo_2018-12-13_12-07-26

شرکت ها و تشکل های منتخب

معرفی فعالیت ها و خدمات انجمن حامی

غلامرضا بهادر
نویسنده

قاسم خرمی

مديرمسئول

وداع با مرد مدارا و مردم دار: به مناسبت درگذشت حاج غلامرضا بهادر

حاجي غلامرضا بهادر، بعد از سالها تحمل درد و رنج بيماري، نهايتا در روز چهارشنبه آبان 1403 در گذشت و در روستاي كوه سفيد باخرز به خاك سپرده شد.

 

او از خداوند عمري دراز گرفت و مصائب و داغ عزيزان زيادي را هم به چشم ديد. از هم نسلان او تقريبا كسي زنده نمانده است. همه برادران كوچكتر او و تعدادي از فرزندان او از دنيا رفته اند. با اين حال، تا آخرين روزهاي عمر از حافظه و هوشياري فوق العاده اي برخوردار بود و همه اسامي و رويدادها را با جزئيات به ياد مي آورد. آخرين تماس تلفني ما مربوط به سال قبل است كه درگذشت پسرش غلام فاروق را تسليت گفتم. مرا با اسم كوچك مي شناخت و پشت تلفن از عموهايم و پدرم و برادران و فرزندانش ياد كرد و كلي گريست.  

نيمي از عمر حاجي بهادر در حكومت پهلوي و نيم ديگر آن در جمهوري اسلامي گذشت اما  هم در قبل و هم در بعد از انقلاب، از اعتبار اجتماعي و نفوذكلامي خلل ناپذير برخوردار بود. به معني واقعي كلمه مردم دار بود و البته به دليل سواد خواندن و نوشتن و ارتباطات با معتمدان و بويژه دستگاهها و مقامات دولتي، از نخبگان و سرزنده هاي محلي باخرز نيز به حساب مي آمد. به اصطلاح امروزي ها، مرد ديپلماسي بود و استعداي شگرف در حل و فصل اختلافات و مرافعات مردم داشت. من فكر مي كنم اگر او فرصت تحصيل پيدا مي كرد و در محيط بزرگتري مي زيست، مي توانست به يك شخصيت ملي تبديل شود.

آشناي من با او و خانواده اش به سال وقوع انقلاب اسلامي در 1357 بر مي گردد. يكي از عموهاي من در كوه سفيد باخرز زندگي مي كرد و خانواده ما هم آن سال به كوه سفيد رفتيم و يك سالي را با پسر و دختر او در يك كلاس گذرانديم. آن پسرش در همان سالهاي نوجواني در گذشت. آن مدرسه هنوز هست اما از آن همه هياهوي سالهاي كودكي، يقينا خبري نيست.

در همان زمستان 57 مختصر كدورت و سردي ميان خانواده عمومي ما با حاجي بهادر روي داد كه با پيروزي سريع انقلاب، سريعا تبديل به دوستي عميق فاميلي شد. ميان دو خانواده، ازدواج هايي شكل گرفت و تبديل به يك خانواده متحد و منسجم شديم. برادران حاجي غلامرضا مثل غلام نبي و غلام يحيي و ديگران، بر خلاف خود او، اصلا اهل سياست و كياست و  اين حرفها نبودند اما سرشار از مهرباني بودند. مرحوم غلام يحيي كه در همسايگي ما زندگي مي كرد، از همه صميمي تر و با صفا تر بود.

به اين ترتيب، با درگذشت حاجي غلامرضاي بهادر، پرونده زندگي اين مرد بزرگ بسته شد و نسل اول بهادرها، به پايان خط رسيدند. روانشان شاد و اميد كه رشد و بالندگي در ميان فرزندان و نوادگان آنها استمرار يابد. 

در همین باره

پیشنهادها

خوانده شده ها