تجمعات و تظلم خواهي ها مقابل وزارت صمت

از اين تجمعات هميشه مقابل وزارت صمت برگزار مي شود. گاهي فعالان محيط زيست به كل روند استخراج يك معدن اعتراض دارند، گاهي معارضين تجمع مي كنند و شاكي هستند كه از اين معدن بايد سهمي به آنها برسد وگرنه جلوي فعاليت هاي معدن را خواهند گرفت. گاهي هم تعدادي پيدا مي شوند كه بگويند چرا فعاليت يك معدن متوقف شده و تكليف اشتغال فرزندانشان چه مي شود؛ خلاصه خواسته ها متفاوت است که اجابت هر یک با اعتراض دیگری مواجه می شود

تجمعات اخير بويژه در موضوع خودرو، همه به خاطر قول هاي عمل نشده ادوار قبلي است. حتي آنهايي كه به سياست هاي ارزي اعتراض دارند هم، اينروزهامقابل وزارت صمت تجمع مي كنند. اين تعداد از تجمعات آنهم در شروع فعاليت دولت و وزارت صمت، خيلي عادي به نظر نمي رسد خوشبختانه اغلب از پيش اعلام شده است و باعث غافلگيري نمي شود.

يك شب حدود ساعت 9 يك زن ميانسال را ديدم كه مقابل درب پاركينگ وزارتخانه ايستاده و ماسك زده و نوشته اي اعتراضي در دست دارم. فكر كنم منتظر عبور خودرو وزير بود. پياده شدم و از او خواستم فردا صبح بيايد و حرف بزنيم.

فردا كه آمد از زمين زمان شاكي بود اما اصل قضيه اين بود كه زميني از شهرك هاي صنعتي گرفته بود و اقدام به ساخت واحد توليدي نكرده بود. زمين او را در دولت قبل گرفته بودند و او شكوائيه را به دولت جديد كشيده بود. البته اقدام دولت قبل هم قانوني بود. کسی که زمین می گیرد باید در فرصت تعیین شده اقدام به ساخت کند.

تظلم خواهي ريشه تاريخي دارد كه در ايران هم مسبوق به سابقه است. اما در دوران جديد بايد آنرا نااميدي از فرايندهاي اداري و بوروكراتيك دانست. یعنی باید کاری کرد که مردم به سازوکارهای اداری و قانونی برای استیفای حق و حقوق خودشان اعتماد کنند.

هر چند برخي تجمعات، ممكن است برنامه ريزي شده و با هدف فشار براي پيشبرد خواسته غيرقانوني باشد كه گاه موفق هم مي شوند.

در تجمعات مالباختگان صندوق هاي قرض الحسنه كه در حقيقت يك خفت گيري سياسي بود، با اينكه پول آنها را كسان ديگري به جيب زده بودند و به ريش همه هم خنديدند اما عاقبت بعد از ماجرای اعتراضات سال ۹۶ که هسته اصلی آن مال‌باختگان صندوق های قرض الحسنه بودند، دولت روحاني مجبور شد 30 هزار ميليارد تومان از پول مردم را به معترضين پرداخت كند . نصف اين مبلغ اگر صرف پرداخت وام به صنايع مي شد، كلي اشتغال ايجاد مي كرد

دوستان و مخاطبان گاه پیام می دهند که چرا خاطرات هر روزه شما منتشر نمی شود؟ چی عرض کنم والا. حالا اجازه بدید همینقدر فاش گویی ها تحمل می شود تا بعد.