توصيه برقي رئيس جمهور و عاقبت ناترازي هاي سياسي و اجتماعي در سوريه

صبح روزيكشنبه 19 آذر يكي از كارآفريناني كه مي خواهد با كمك سرمايه گذار خارجي يك نيروگاه توليد برق بسازد، تماس گرفت و شاكي بود كه يكي از مديران وزارتخانه ( بجاي مانده از دولت ماضي) با او برخورد بسيار بدي داشته است. اعصابم خرد شد. حالا بايد دقيقتر بررسي و رسيدگي شود اما گاه يك برخورد نادرست، زحمات همه را به باد مي دهد.

روز پنجشنبه 23 آذر پيام رئيس جمهور خطاب به مردم را گوش كردم كه توصيه مي كرد در مصرف انرژي صرفه جويي شود. در مجموع، مراجعه و گفتگوي صادقانه آقاي پزشكيان با مردم، شايد بهترين و تنهاترين سياست باقي مانده باشد. بايد بپذيريم كه سرمايه اجتماعي در همه حوزه ها رو به افول نهاده است. به اعتماد مردم آسيب رسيده و بعضا فكر مي كنند اگر در جايي صرفه جويي كنند لابد در جاي نادرست ديگري هزينه خواهد شد! والله چي عرض كنم . قبلا نوشته بودم كه توسعه اقتصادي در كشور ما، نيازمند بازسازي فرهنگ سياسي است

روزجمعه تلويزيون داشت با آب و تاب موضوع تذكر رئيس جمهور به دست اندركاران نمايشگاه شهر آفتاب در باره زيادي نور و گرما را در حضور وزير صمت پخش مي كرد. دغدغه رئيس جمهور كه واقعا درست و بجاست اما مديريت انرژي آنجا با كس ديگري است. وگر نه، اتاق هاي ساختمان هاي وزارت صمت به گمانم اين روزها با سردي و تاريكي اتاق رئيس جمهور برابري مي كند. چند هفته اي است كه دو سوم همه سيستم هاي روشنايي و گرمايشي را خاموش كرده اند و ما با شال و كلاه كار مي كنيم. در هر صورت، اين روزها هيچ كس به اندازه رئيس جمهور و وزراي صمت و نفت و نيرو نمي دانند كه اوضاع ناترازي ها از چه قرار است! خداي پزشكيان به آنها كمك كند

خبر سقوط قريب الوقوع حكومت بشار اسد، همه را بهت زده كرد. اما همه مي دانيم كه هيچ حكومتي يك شبه و ده روزه و يك ماهه و يك ساله فرو نمي پاشد. مجموعه اي از نارسائي ها و شكافها و تعارضات و خشم هاي فرو خورده و يا با ادبيات امروزي، مجموعه ناتراتزي هاي سياسي و اجتماعي و اقتصادي، ناگهان تبديل به سيل بنيان كني مي شود كه به گفته سعدي رحمه الله: « سر چشمه شاید گرفتن به بیل/ چو پر شد نشاید گذشتن به پیل»!

در قضيه سوريه بيش از تحولات داخلي براي من موضوع بمباران تاسيسات و زيرساخت هاي اقتصادي اين كشور توسط اسرائيل محل تامل بود. به عنوان كارمند بخش صنعت، هميشه وقتي از كنار يك پل و ساختمان و سازه اي رد مي شوم، اولين چيزي كه به ذهنم مي رسد اينكه ساخت آن چقدر پول و زمان برده است؟!

در انقلاب ها و تغييرات سياسي اگر زير ساخت هاي اقتصادي آسيب نبيند، اميدي هست كه آن كشور دوباره برخيزد اما آنسوي سوريه ويران شده فعلا ناپيداست. اميد كه درد و رنج مردم مظلوم خاورميانه بالاخره روزي التيام و پايان يابد.